Door Wim Brands
1959-2016
Sinds vanochtend weet ik waarom engelen soms verdwijnen.
Mijn beschermengel was laat. Ik zat al in de bus toen ik hem
pas zag, ineengedoken op de schouder van een oude man.
Ik ga dadelijk, zei hij, bij de volgende halte ga ik. Ik mocht je.
Ik jou ook en ik keek ongelovig en haalde mijn schouders op:
Waarom?
Omdat je teveel hebt gereisd, zei hij, en ik altijd volgde;
weet je hoeveel kilometers het naar de maan is?
Als engelen dat aantal hebben gevlogen verdwijnen ze.
*
Wees blij met wat er fout gaat: Auden schreef
The poets know the names of the seas,
ik denk dat hij zijn dag niet had
maar het gedicht moest af
en een dichter is ook maar een dichter.
De drukker had zijn dag ook niet
en drukte de regel tot
Audens onuitsprekelijke geluk als
The ports know the names
of the seas.
Als je wilt weten hoe het dichtslaan
van een deur klinkt
vergeet dan het dichtslaan
denk aan de ruimte -
een kamer met uitzicht
op een berg -
een rustige ruimte
waarin een deur
dichtslaat.
Boekenwurm
Het gesprek wat Wim had met denker destijds van onze Vaderland René Gude is mij zo dierbaar en vooral inspirerend in mijn herstelproces. Mijn levensfilosofie laat zien dat ik absoluut geen boekenwurm ben. Woordbegrip was op 'mijn' lagere school een dikke onvoldoende, dit interview openbaart mijn grip op de vergankelijkheid dat sterven eigenlijk doodeenvoudig is. Kom maar op.
Onder de boekenplank zit het gesprek wat Wim met René had, veel kijk- en luister plezier.
Een mooie dag.
HVMAN, Willy ©
Reactie plaatsen
Reacties