In één seconde, precies wanneer het misbruik begint, gebeurt er op alle lagen in jouw innerlijk ontzettend veel. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk treedt de schade naar binnen. Jouw beeld van de wereld verandert, het basisvertrouwen is aangetast en jouw gezonde agressie is beschadigd. In de sociale context zijn er ook verschuivingen, jij bent ineens geen kind meer en een geheim staat tussen jouw en je familie in. Je seksuele ontwikkeling wordt ernstig verstoord, jouw identiteit raakt zoek in de puinhopen van de schok. Eigenlijk lijkt het op een zware aardbeving, alles schuift, kantelt, stort in, verdwijnt, verschijnt, verwoest. Jij begrijpt niets meer van de wereld en komt in gevecht met jouw omgeving.
De wereld staat stil en toch gaat alles gewoon door. Er ontstaat een oorverdovende stilte…………………………….. en vanuit daar heb jij als kind moeten overleven, een groot geheim meedragend. Alleen, eenzaam, onbeschermd, overgeleverd aan volwassen seksualiteit waar jij nog geen weet van had. Misschien was het zelfs plezierig, reageerde jouw lijf op seksuele prikkels en ga jij gebukt onder een enorm schuldgevoel, alsof jij mede schuldig bent aan de misdaad die de dader heeft gepleegd.
De schade van het misbruik is terug te voeren naar één moment in de tijd, de allereerste seconde. Al het misbruik wat daarna komt verdiept en bevestigt de ervaring. Verder lezen...
Een seconde met zoveel geconcentreerde inhoud dat hij te zwaar is geworden om te kunnen bestaan in de realiteit. De inhoud van deze seconde gaat de rest van je leven bepalen. (Schouten, Peter John: Traumaseksualiteit. Delft: Uitgeverij Eburon, 2016.)
Reactie plaatsen
Reacties