Twintig jaar na de vuurwerkramp wordt de wereld geteisterd door het corona-virus. De mensheid vecht tegen een onzichtbare vijand, die verslagen moet worden. Straten zijn leeg, winkels gesloten, grote evenementen afgelast. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat is het corona-virus het gesprek van de dag. Ander nieuws bestaat niet meer. Het doet oud-journalist Danny de Vries denken aan hoe hij de vuurwerkramp heeft beleefd. De wereld draaide toentertijd nog wel gewoon door, maar voor hem en Enschede, ging het na 13 mei 2000 alleen nog maar over deze ramp en stond het leven wel stil. Als freelanceverslaggever/cameraman van de regionale omroep RTV Oost, maakte hij destijds unieke televisie-beelden en legde hij de vuurwerkramp in Enschede haarfijn vast. Zijn beelden gingen de wereld over. Zijn eigen wereld stond op z’n kop. Om zijn ervaringen en gevoelens niet te vergeten en om te voorkomen dat hij deze rampzalige gebeurtenis krampachtig ging proberen te onthouden, schreef hij alles op. Twintig jaar later haalt hij het verhaal, dat hij tot op de dag van vandaag nooit meer had gelezen, weer tevoorschijn. Tijdens de ‘intelligente lockdown’ in maart en april 2020 schrijft hij een brief aan zijn oud-collega en vriend, video-journalist Marcel van Nieuwenhoven, die op de fatale 13e mei 2000 door de allesvernietigende explosies om het leven kwam.
22 november 1963
26 april 1986
4 oktober 1992
13 mei 2000
11 september 2001
6 mei 2002
30 april 2009
17 juli 2014
...
Reactie plaatsen
Reacties