Krielt het van vrijers niet om uw deur?
Mooghje niet gaen te kust en te keur?
En doeje niet branden, en blaecken, en braên,
Al waer ’t u op lust een lonckje te slaen
Volgens taalgenootschap OnzeTaal betekenen ‘kust’ en ‘keur’ eigenlijk hetzelfde, waardoor dus sprake is van een zogeheten tautologie (een stijlfiguur waarbij gebruik wordt gemaakt van twee woorden die vrijwel hetzelfde betekenen).
Het woord kust betekende zoiets als ‘keus’ of ‘verkiezing’ en ook keur is afgeleid van het woord ‘keuze’.
Reactie plaatsen
Reacties